Program Podyplomowych Studiów Edytorstwa

 

1. Nazwa studiów podyplomowych: Podyplomowe Studia Edytorstwa

 

2. Liczba punktów ECTS konieczna do uzyskania kwalifikacji cząstkowych odpowiadających studiom podyplomowym: 30

 

3. Opis zakładanych efektów uczenia się dla studiów podyplomowych:

 

Efekty uczenia się

Wiedza

Absolwent zna opracowania naukowe (w tym wzorcowe edycje krytyczne) i literaturę fachową, a także terminologię naukową i zawodową w odniesieniu do edytorstwa naukowego i praktycznego oraz historii książki, sztuki książki oraz kultury języka polskiego.

Absolwent zna w sposób pogłębiony fakty, teorie oraz metodologie z zakresu edytorstwa, historii książki oraz sztuki książki, a także kultury języka polskiego.

W zakresie edytorstwa praktycznego absolwent zna w sposób pogłębiony etapy procesu produkcji publikacji dziełowych (edition, prepress, press, postpress) oraz ich złożone uwarunkowania prawne, finansowe i technologiczne (informatyczne, teleinformatyczne, maszyno- i materiałoznawcze); zna też podstawowe zasady tworzenia i rozwoju różnych form związanej z edytorstwem przedsiębiorczości, a także związane z ich prowadzeniem aspekty etyczne.

Umiejętności

W celu komunikowania się ze współpracownikami i kontrahentami absolwent potrafi posługiwać się terminologią naukową, redakcyjną, prawniczą, ekonomiczną (marketingową) i informatyczną oraz zastosować odpowiednią argumentację.

Absolwent potrafi samodzielnie wykonywać zadania oraz formułować i rozwiązywać problemy z zakresu edytorstwa praktycznego oraz naukowego, sztuki książki i kultury języka.

Absolwent potrafi rozpoznać i scharakteryzować poszczególne etapy opracowania, przygotowania, produkcji, dystrybucji i redystrybucji książki oraz związane z nimi czynności (w tym profesje); określić zasady organizacji pracy, przepisy prawne i finansowe – niezbędne do prawidłowego funkcjonowania wydawnictwa oraz nawiązania współpracy z innymi podmiotami gospodarczymi oraz samodoskonalić się w tych zakresach.

Absolwent potrafi wykonywać zadania oraz rozwiązywać problemy z zakresu adiustacji tekstów, stosując w tym celu znaki korektorskie i korzystając z zasad dobrego składu i łamania.

Absolwent potrafi ustalić normatywną strukturę książki i zapanować nad każdym etapem przygotowania książki do druku od fazy projektowej poczynając, a na kontroli egzemplarza próbnego kończąc.

Absolwent potrafi wskazać technologie wykorzystywane w procesie wydawniczym oraz określić ich walory użytkowe i wymagania związane z wdrożeniem oraz stosowaniem, a trafnie dobierając odpowiedni sprzęt i oprogramowanie przygotować własne stanowisko pracy.

Absolwent potrafi wykonać zadania i rozwiązywać problemy z zakresu marketingu książki, polegające m.in. na kalkulacji kosztu prac i materiałów na każdym etapie procesu wydawniczego oraz sporządzeniu budżetu książki

i wyznaczeniu jej ceny, a także przygotowaniu odpowiedniej strategii reklamowej.

Absolwent potrafi wykonywać różne zadania i rozwiązywać rozmaite problemy natury prawnej, z jakimi może spotkać się w praktyce wydawniczej; umie dochodzić ochrony w przypadku naruszenia praw autorskich osobistych bądź majątkowych.

Absolwent potrafi wykonywać zadania w zakresie tworzenia publikacji elektronicznych polegające na przygotowaniu pojedynczych ebooków i kolekcji z dokumentów źródłowych, a także dokonywaniu konwersji między formatami ebooków; a zakresie pracy zdalnej absolwent potrafi poprawnie zarządzać zasobami lokalnymi i zdalnymi.

Absolwent potrafi pracować w zespołach złożonych ze specjalistów z różnych dziedzin, a także zarządzać takimi zespołami; potrafi krytycznie ocenić posiadaną wiedzę oraz samodzielnie ją uzupełnić.

Kompetencje społeczne

Absolwent jest przygotowany do nawiązywania współpracy z podmiotami gospodarczymi uczestniczącymi w procesie wydawniczym: rozmaitymi usługodawcami, przemysłem poligraficznym i dystrybutorami książek.

Absolwent jest gotów do nawiązywania współpracy merytorycznej z autorami oraz innymi wydawcami przy podejmowaniu inicjatywy wydawniczej.

Absolwent jest przygotowany do odpowiedzialnego kontaktowania się i współpracy z instytucjami dóbr kultury, organizacjami zbiorowego zarządzania prawami autorskimi, organizacjami branży wydawniczej oraz działającymi rozwoju na rzecz rozwoju rynku i ochrony konsumentów.

 

 

 

4. Wykaz wszystkich przedmiotów wraz z przypisaniem do każdego przedmiotu zakładanych efektów uczenia się i przykładową literaturą:

 

 

Nazwa przedmiotu: Wstęp do edytorstwa

 

Efekty uczenia się dla przedmiotu

Po wykładzie słuchacze powinni odróżniać zagadnienia edytorstwa naukowego i praktycznego; znać poszczególne etapy opracowania, przygotowania, produkcji, dystrybucji i redystrybucji książki oraz związane z nimi czynności (profesje, specjalności); orientować się w technologiach (informatyka, teleinformatyka, maszynoznawstwo, materiałoznawstwo), organizacji pracy, normach redakcyjnych, przepisach prawnych i finansowych – aby systematyzować i funkcjonalizować zagadnienia omawiane i ćwiczone na zajęciach specjalistycznych.

 

Literatura

Filiciak M., Druk kontra piksele, w: Liternet. Literatura i Internet, red. P. Marecki, Kraków 2002.

Góralska M., Funkcjonalność oraz komunikatywność książki tradycyjnej i elektronicznej w perspektywie semiotycznej, w: Bibliologia. Problemy badawcze nauk humanistycznych, red. D. Kuźma, Warszawa 2007, s. 360-370.

Hojdis B., Krzak K., Programy typu Desktop Publishng w Polsce w latach 1990-2000, [online] dokument na platformie CMS ZNPiE  (poledyt.amu.edu.pl).

Hojdis B., Technologiczne, prawne i finansowe problemy dystrybucji oraz redystrybucji książek elektronicznych w Polsce, w:  W poszukiwaniu odpowiedniej formy. Rola wydawcy, typografa, artysty I technologii w pracy nad książką, red. M. Komza, Wrocław 2012, s. 279-294.

Hojdis B., Zmiany w pracach redakcyjnych i poligraficznych w Polsce w latach 1990-2008, w: Rozmaitości warsztatowe, red. M. Strzyżewski, M. Lutomierski, J. Zyśk, Toruń 2010, s. 255-266, S. „Problemy Tekstologii i Edytorstwa Dzieł Literackich”.

Pietruch-Reizes D., Książka – komunikacja hipertekstowa – komunikacja społeczna, w: Książka i prasa w systemie komunikacji społecznej. Przeszłość – dzień dzisiejszy – perspektywy, red. M. Juda, Lublin 2002, s. 227-232.

Zachrisson B., Studia nad czytelnością druku, tłum. K. Chocianowicz, J. Hyc, Warszawa 1970.

 

Wybrane fragmenty wskazane przez prowadzącego zajęcia:

Bogusławski L., Korekta drukarska i wydawnicza, Warszawa 1961.

Cybulski R., Księgarstwo w społeczeństwie współczesnym, Wrocław 1978.

Głombiowski K., Książka w procesie komunikacji społecznej, Wrocław 1980.

Gołębiewski Ł., Śmierć książki, Warszawa 2008.

Górski K., Tekstologia i edytorstwo dzieł literackich, Warszawa 1975 (rozdział I).

Inwentarium wiedzy o poligrafii, pod red. H. Janowskiego, Wrocław 1988.

Marszałek L., Edytorstwo publikacji naukowych, Warszawa 1986.

Marszałek L., Podstawowe wiadomości z edytorstwa i księgarstwa, Warszawa 1988.

Mitchell M., Wightman S., Typografia książki. Podręcznik projektanta, przeł. D. Dziewońska, Kraków 2012.

Starnawski J., Praca wydawcy naukowego, Wrocław 1992.

Trzaska F., Podstawy techniki wydawniczej, Warszawa 1987.

Trzynadlowski J., Autor, dzieło, wydawca, Wrocław 1978.

Zasady typowego opracowania edytorskiego, oprac. A. Czachowski i in., Warszawa 1969.

 

Literatura uzupełniająca:

Jakucewicz S., Papier do drukowania. Właściwości i rodzaje, Wrocław 2010 (wybrane fragmenty).

Kamiński B., Cyfrowy prepress, drukowanie i procesy wykończeniowe, Warszawa 2001 (wybrane fragmenty).

Osuchowska B., Poradnik redaktora i autora. Nauki ścisłe i technika, Warszawa, 1988 (wybrane fragmenty).

Ożóg M., Książka elektroniczna, w: Liternet. Literatura i Internet, red. P. Marecki, Kraków 2002.

Pirożyński J., Czy rzeczywiście koniec ery Gutenberga? Kilka uwag na temat dalszych perspektyw tradycyjnej formy książki, w: Sztuka książki. Historia, teoria, praktyka, red. M. Komza, Wrocław 2003, s. 207-211.

Reizes-Dzieduszycki J., Publikacje elektroniczne w procesie komunikacji społecznej, w: Książka i prasa w systemie komunikacji społecznej. Przeszłość – dzień dzisiejszy – perspektywy, red. M. Juda, Lublin 2002, s. 233-244.

Tinker M.A., Podstawy efektywnego czytania, Warszawa 1980 (wybrane fragmenty).

Trzynadlowski J., Edytorstwo. Tekst, język, opracowanie, Warszawa 1983 (wybrane fragmenty).

Vanderdorpe Ch., Od papirusu do hipertekstu. Esej o przemianach tekstu i kultury, tłum. A. Sawisz, Warszawa 2008.

 

Wydawnictwa słownikowo-encyklopedyczne i podręczniki (do indywidualnego wykorzystania)

Angielsko-polski słownik terminów poligraficznych, red. Leszek Markowski i in., Warszawa 2010.

Encyklopedia książki, red. A. Żbikowska-Migoń, M. Skalska-Zlat, t. 1-2, Wrocław 2017.

Encyklopedia wiedzy o książce, Wrocław 1971.

Kalisz B., Słownik wydawcy, Warszawa 1997.

Kubiak M., Słownik technologii informacyjnej, Warszawa 1999.

Malinowska T., Syta L., Redagowanie techniczne książki, Warszawa 1977.

Tomaszewski A., Leksykon pism drukarskich, Warszawa 1996.

Trzaska F., Poradnik redaktora, Warszawa 1976.

Wolański A., Edycja tekstów. Praktyczny poradnik, Warszawa 2008.

 

 

Nazwa przedmiotu: Redagowanie techniczne książki

 

Efekty uczenia się dla przedmiotu

Student poznaje normy redakcyjne i przemysłowe (poligraficzne). Potrafi wykonać projekt techniczny (szpaltowy i makietę) publikacji oraz adiustację techniczną wydruku próbnego, z użyciem konwencjonalnych znaków adiustatorskich. Potrafi rozliczyć publikację (tekst, grafikę, arkusze drukarskie) oraz dostosować projekt do wybranych technik druku i oprawy.

 

Literatura

Bieńkowska B., Książka na przestrzeni dziejów, Warszawa 2005.

Bogusławski L., Korekta drukarska i wydawnicza, Warszawa 1961.

Chwałowski Robert, Typografia typowej książki, Gliwice 2002.

Encyklopedia wiedzy o książce, Wrocław, Ossolineum 1971.

Inwentarium wiedzy o poligrafii, pod red. H. Janowskiego, Wrocław 1988.

Jak pisać i redagować. Poradnik redaktora. Wzory tekstów użytkowych, Warszawa 2010.

Jakucewicz S., Papier do drukowania. Właściwości i rodzaje, Wrocław 2010.

Malinowska T., Syta L., Redagowanie techniczne książki, Warszawa 1977.

Marszałek L., Edytorstwo publikacji naukowych, Warszawa 1986.

Osuchowska B., Poradnik autora, tłumacza i redaktora, Warszawa 2005.

Osuchowska B., Poradnik redaktora i autora. Nauki ścisłe i technika, Warszawa, 1988.

Słownik wydawcy, oprac. B. Kalisz, Warszawa 1997.

Tomaszewski A., Leksykon pism drukarskich, Warszawa 1996.

Trzaska F., Podstawy techniki wydawniczej, Warszawa 1987.

Trzaska F., Poradnik redaktora, Warszawa 1976.

Trzaska F., Redakcja techniczna książki. Poradnik dla pracowników wydawnictw, Warszawa 1975.

Trznadlowski J., Autor, dzieło, wydawca, Wrocław 1979.

Wolański A., Edycja tekstów. Praktyczny poradnik, Warszawa 2008.

 

 

Nazwa przedmiotu: Skład komputerowy

 

Efekty uczenia się dla przedmiotu

Po zajęciach student potrafi: przygotować tekstu w procesorze tekstowym; wykonać skanowanie i obróbkę map bitowych (Adobe Photoshop); sporządzić kalkulacje wydawniczą (MS Excel, LibreOffice Calc); złożyć tekst w programie DTP wyznaczając format, kolumnę, marginesy i typografię (Adobe Indesign); sporządzić, wyznaczyć technicznie i złożyć aparat krytyczny; złożyć i włamać tabele oraz ilustracje; zaprojektować i wykonać okładkę; zaprojektować i wykonać akcydensy (plakat, kalendarz, druk ulotny itp.); wykonać prace wykończeniowe (eksportować gotową publikację do przemysłowych formatów przenośnych lub przygotować książkę elektroniczną).

Ponadto student uzyskuje niezbędną wiedzę i umiejętności do wykonywania pracy zdalnej: zna budowę i funkcjonowanie sieci wewnętrznej oraz globalnej, usługi sieciowe (e-mail, Web, FTP, komunikatory), umie tworzyć i obsługiwać repozytoria publikacji cyfrowych, potrafi reklamować się w Sieci.

 

Literatura

Ambrose G., Harris P., Typografia, przeł. M. Jesionek, Warszawa 2008 (wybrane fragmenty).

Hojdis B., Obliczanie arkuszy drukarskich dla komputerowego składu wydawnictw, [online] dokument na platformie CMS ZNPiE (poledyt.amu.edu.pl).

Kamiński B., Cyfrowy prepress, drukowanie i procesy wykończeniowe, Warszawa 2001 lub tegoż autora Nowoczesny prepress, Warszawa 2001 (wybrane fragmenty).

Karoń K., Techniki druku i komputer, Warszawa 2000.

Kwaśny A., DTP. Księga eksperta, Gliwice 2002 (wybrane fragmenty).

Kwaśny A., Od skanera do drukarki, Gliwice 2001 (wybrane fragmenty).

McCue C., Profesjonalny druk. Przygotowanie materiałów, przeł. P. Cieślak, Gliwice 2007 (wybrane fragmenty).

Steward W., Tajniki skanowania, Warszawa 2002 (wybrane fragmenty).

Tanenbaum A.S., Wetherall D.J., Sieci komputerowe, przeł. P. Szeremiota i in., Gliwice 2012 (wybrane fragmenty).

Tyczkowski K., Lettera Magica, Łódź 2005 (wybrane fragmenty).

Willberg H.P., Frossman F., Pierwsza pomoc w typografii. Poradnik używania pisma, przeł. M. Szalsza, Gdańsk 2004 (wybrane fragmenty).

Williams R., Mistrzowskie stosowanie czcionek, przeł. A. Witerkowska, Gliwice 2003 (wybrane fragmenty).

Zasady dobrego składu i łamania w języku polskim, oprac. B. Hojdis, [online] dokument na platformie CMS ZNPiE (poledyt.amu.edu.pl).

 

Podręczniki (do indywidualnego wykorzystania):

Adobe Illustrator CS6 /CS6 PL. Oficjalny podręcznik, przeł. J. Zatorska na podstawie tekstu P. Cieślaka, Gliwice 2013.

Adobe InDesign CS6/CS6 PL. Oficjalny podręcznik, przeł. J. Pasek, Gliwice 2013.

Adobe Photoshop CS6/CS6 PL. Oficjalny podręcznik, przeł. Z. Waśko, Gliwice 2013.

Cieśla K., Inkscape. Podstawowa obsługa programu, Gliwice 2012.

Gajda W., GIMP. Ćwiczenia praktyczne, Gliwice 2011.

Goldbach A., Affinity Designer, Rheinwerk Verlag 2017 [w jęz. niemieckim].

Hagen von, W., Komputerowy skład tekstu za pomocą programu Scribus, w: tegoż, Ubuntu Linux. Biblia, przeł. A. Bąk, M. Pętlicki, [ebook] Helion 2007, s. 332-340.

Mendrala D., Szeliga M., ABC systemu Windows 10 PL, Gliwice 2016,

Pogue D., macOS Mojave: The Missing Manual. The book that should have been in the box, [ebook] O’Reilly Media 2018.

Wager M., Affinity Photo, Rheinwerk Verlag 2017 [w jęz. niemieckim].

Wróblewski P., MS Office 2016 PL w biurze i nie tylko, [ebook] Gliwice 2015.

 

 

Nazwa przedmiotu: Prawo w praktyce wydawniczej

 

Efekty uczenia się dla przedmiotu

Nabycie umiejętności pozyskania podstawowej wiedzy prawnej niezbędnej dla funkcjonowania słuchacza na rynku wydawniczym, w tym przy świadczeniu usług na rzecz wydawców o charakterze redakcyjnym, edytorskim, graficznym itp. Efektem kształcenia jest przekazanie praktycznej wiedzy koniecznej zarówno do rozpoczęcia i prowadzenia działalności gospodarczej, zawierania kontraktów pomiędzy przedsiębiorcami czy zgodnego z prawem konkurowania z innymi uczestnikami rynku, a także wiedzy w zakresie zagadnień specyficznych dla rynku wydawniczego. W zakresie zagadnień prawno-autorskich efektem kształcenia jest natomiast poznanie podstawowych pojęć i instytucji prawnych prawa autorskiego, a także zagadnień prawno-autorskich właściwych dla rynku wydawniczego, z uwzględnieniem problemów działalności wydawniczej w Internecie.

 

Literatura

Barta J., Czajkowska-Dąbrowska M., Ćwiąkalski Z., Markiewicz R., Traple E., Komentarz do ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, Warszawa 2011.

Barta J., Markiewicz R., Prawo autorskie, Warszawa 2010.

Bieniek G. i in., Komentarz do Kodeksu cywilnego, Warszawa 2007.

Jankowska M., Autor i prawo do autorstwa, Warszawa 2011.

Karpowicz A., Autor – wydawca. Poradnik prawa autorskiego, Warszawa 2009.

Komentarz do Kodeksu cywilnego, red. G. Bieniek i in., Warszawa 2007.

Komentarz do ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, red. J. Barta, M. Czajkowska-Dąbrowska, Z. Ćwiąkalski, R. Markiewicz, E. Trapel, Warszawa 2011.

Kowalczuk-Szymańska M., Sztejnert-Roszak O., Naruszenie praw autorskich w Internecie, Warszawa 2011

Małek L., Cytat w świetle prawa autorskiego, Warszawa 2011.

Nowińska E., Du Vall M., Komentarz do ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, Warszawa 2007

Nowińska E., Promińska U., Du Vall M., Prawo własności przemysłowej, Warszawa 2008.

Sołtysiński S., Szumański A., Szwaja J., Kodeks spółek handlowych. Komentarz, t. 1-3, Warszawa 2005 [wyd. 2].

System prawa prywatnego, t. 13, Prawo autorskie, red. J. Barta, Warszawa 2007.

 

 

Nazwa przedmiotu: Marketing i ekonomia wydawnicza

 

Efekty uczenia się dla przedmiotu

Student rozumie struktury i wymogi, jakie rynek książek stawia przed wydawcą w kontekście ekonomiki i marketingu. Nabywa umiejętności szerszego spojrzenia na mechanizmy rządzące zachowaniami podmiotów gospodarczy, ze szczególnym uwzględnieniem rynku książek. Nabywa umiejętności formułowania efektywnej strategii działań oraz strategii marketingowej w kontekście podejmowanej działalności wydawniczej.

 

Literatura

Baverstock A., Marketing w wydawnictwie, Kraków 1996.

Dębski D., Ekonomika i organizacja przedsiębiorstw, Warszawa 2010.

Frołow J., Jak wypromowano bestseller?, Warszawa 2006.

Kotler Ph., Marketing, Poznań 2005.

Rynek książki w Polsce 2011, t. 1: Gołębiewski Ł., Frołow J., Waszczyk P., Wydawnictwa, Warszawa 2011; t. 2: Gołębiewski Ł., Frołow J., Waszczyk P., Dystrubucja, Warszawa 2011; t. 3: Jóźwiak B., Tenderenda-Ożóg E., Dobrołęcki P., Poligrafia, Warszawa 2011; t. 4: Dobrołęcki P., Who is Who, Warszawa 2011; t. 5:  Dobrołęcki P., Papier, Warszawa 2011.

Świtała M., Zachowania konsumentów i marketing na rynku książki, Warszawa 2003.

 

 

Nazwa przedmiotu: Sztuka książki

 

Efekty uczenia się dla przedmiotu

Student uczy się umiejętności oceny estetycznego poziomu wydawnictw. Dzięki wyniesionej z poszczególnych spotkań wiedzy potrafi spojrzeć na książkę nie tylko jak na materialny sposób przekazu konkretnych treści lub towar, lecz także jak na przedmiot budzący określone wrażenia estetyczne. Umiejętność ta przyda się szczególnie tym absolwentom podyplomowych studiów edytorstwa, których przyszła praca zawodowa związana będzie z projektowaniem graficznym książek (i innego typu wydawnictw), a zatem decydowaniem o ich wyglądzie i estetyce wykonania. Znajomość najlepszych i najpiękniejszych rozwiązań edytorskich z przeszłości pozwoli im na tworzenie publikacji równie udanych i wysmakowanych, których wciąż na naszym rynku wydawniczym nie ma zbyt wielu. Umiejętność krytycznej oceny estetycznego poziomu wydawnictw przydatna będzie również i w innych zawodach związanych z produkcją wydawniczą: w marketingu (gdzie może zasugerować wybór książki piękniej wydanej), czy też składzie (gdzie przypomni ona o naczelnej zasadzie wydawania pięknej książki, a więc o harmonijnym łączeniu poszczególnych jej komponentów).

 

Literatura

Bajda J., Młodopolskie realizacje idei „książki pięknej”. „Miłość” Jana Kasprowicza w graficznym opracowaniu Edwarda Okunia i Efraima Liliena, w: Piękno wieku dziewiętnastego. Studia i szkice z historii literatury i estetyki, red. E. Nowicka, Z. Przychodniak, Poznań 2008, s. 389-402.

Frąckiewicz S., Ten łokieć źle się zgina. Rozmowy o ilustracji, Wołowiec 2017.

Kulpińska K., Szata graficzna małopolskich czasopism literacko-artystycznych, Warszawa 2005.

Lachow Nikołajewicz W., Szkice z teorii sztuki książki, Wrocław 1978.

Repucho E., Typografia kompletna. Kultura książki w twórczości Leona Urbańskiego, Wrocław 2016.

Sala-Wójcik D., Uwagi o kryteriach estetycznej oceny czasopism. „Acta Universitatis Wratislaviensis” 2006, nr 2920: „Bibliotekoznawstwo” XXVI, s. 37-47.

Skierkowska E., Współczesna ilustracja książki, Wrocław 1970.

Skierkowska E., Wyspiański – artysta książki, Wrocław 1960.

Smolik P., O książce pięknej, Warszawa 1926.

Smolik P., Zdobnictwo książki w twórczości Wyspiańskiego, Łódź 1928.

Sowiński J., Adam Półtawski. Typograf artysta, Wrocław 1988.

Sztuka książki. Historia, teoria, praktyka, red. M. Komza, Wrocław 2003.

Tomaszewski A., Historyczna typografia źródłem inspiracji współczesnych projektantów. „Roczniki Biblioteczne” 2009, R. 53, s. 223-235.

Tomaszewski A., Zapiski książkoroba, Warszawa 2006.

Wiercińska J., Sztuka i książka, Warszawa 1986.

Wiercińska J., Z problematyki zdobnictwa książkowego lat dziewięćdziesiątych XIX w., w: Sztuka około 1900. Materiały Sesji Historyków Sztuki. Kraków, grudzień 1967, Warszawa 1969, s. 223-248.

 

 

Nazwa przedmiotu: Kultura języka polskiego

 

Efekty uczenia się dla przedmiotu

Student uzyskuje wiedzę z zakresu kultury języka polskiego niezbędną do korekty i adiustacji językowej tekstów; nabywa umiejętności doboru właściwych narzędzi do oceny innowacji językowych (w tym błędów) oraz rozstrzygania problemów poprawnościowych; potrafi korzystać z dostępnych źródeł ortoepicznych.

 

Literatura

Jadacka H., Kultura języka polskiego. Fleksja, słowotwórstwo, składnia, Warszawa 2005.

Markowski A., Kultura języka polskiego. Teoria. Zagadnienia leksykalne, Warszawa 2005.

Polszczyzna na co dzień, red. M. Bańka, Warszawa 2006.

Wielki słownik ortograficzny PWN z zasadami pisowni i interpunkcji. Opracowanie zasad pisowni i interpunkcji polskiej E. Polański, red. E. Polański, wyd. 3. zmienione, Warszawa 2010.

Wielki słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. A. Markowski, Warszawa 2004.

Zaśko-Zielińska M., Majewska-Tworek A., Piekot T., Sztuka pisania. Przewodnik po tekstach użytkowych, Warszawa 2008.

 

Ponadto wybrane pozycje ze spisu na stronie internetowej Zakładu Frazeologii i Kultury Języka Polskiego Instytutu Filologii Polskiej UAM: http://www.kjp.amu.edu.pl/pkjp.html

 

 

Nazwa przedmiotu: Publikacje elektroniczne

 

Efekty uczenia się dla przedmiotu

Student uzyskuje podstawową wiedzę nt. technologii, typografii i dystrybucji publikacji elektronicznych. Nabywa umiejętność tworzenia serwisu internetowego oraz książek elektronicznych.

 

Literatura

Beaird J., Niezawodne zasady web designu. Projektowanie spektakularnych witryn internetowych, Gliwice 2012 [wyd. 2].

Cederholm D., Kuloodporne strony internetowe, Gliwice 2006.

CSS Tutorial [online], http://www.w3schools.com/css [dostęp 13.09.2016].

Gajda W., HTML, XHTML i CSS. Praktyczne projekty, Gliwice 2011 [wyd. 2].

Góralska M., Obraz i tekst w książkach elektronicznych, w: Sztuka książki. Historia, teoria, praktyka, red. M. Komza, Wrocław 2003, s. 193-198.

HTML Tutorial [online], http://www.w3schools.com/html [dostęp 13.09.2016].

Chwałowski R., 451, czyli typografia bez papieru [online], artykuł na polskim wortalu edytorskim typografia.info, [aktualizacja 14.11.2006], dokument WWW: www.typografia.ogme.pl/artykuly/13-typografia-internetowa/6-451-czyli-typografia-bez-papieru.

Kurs tworzenia stron WWW [online], http://kurs.browsehappy.pl [dostęp 13.09.2016].

XHTML i CSS [online], http://kurs.browsehappy.pl [dostęp 13.09.2016]

Lis M., Tworzenie stron WWW. Praktyczny kurs, Gliwice 2010.

Sopyło M., Estetyka książki elektronicznej, Gdynia 2008.

Straus G., Wykształceni amatorzy książek, Warszawa 2008.

Wimer P., Kurs języka HTML. Poradnik webmastera [online], http://www.staff.amu.edu.pl/~psi/ informatyka/html/index.htm [dostęp 13.09.2016].

 

Ponadto omawiane są źródła bieżącej informacji o publikacjach elektronicznych: eKsiazki.org. Twoje centrum wiedzy o ePapierze i eBookach (http://www.eksiazki.org/), Elibre.pl. Portal o e-publikacjach i technologii e-papieru (http://www.elibre.pl)

 

 

Nazwa przedmiotu: Grafika komputerowa

 

Efekty uczenia się dla przedmiotu

Student nauczy się projektować własne liternictwo, samodzielne wykonać projekt w grafice wektorowej (Adobe Illustrator, Affinity Designer, Inksacape); opracować grafikę rastrową (Adobe Photoshop, Affinity Photo, GIMP) włamać i wyeksportować do formatów przemysłowych grafikę wektorową oraz rastrową w publikacji tekstowej (Adobe Indesign, Affinity Publisher, Scribus).

 

Literatura

Barrington B., Podstawy rysunku, Warszawa 2004.

Benicewicz-Miazga A., Grafika w biznesie. Projektowanie elementów tożsamości wizualnej – logotypy, wizytówki oraz papier firmowy, Gliwice 2012.

Chapman C., Podręcznik genialnych pomysłów. Od inspiracji po realizację. Smashing Magazine, przeł. P. Cieślak, Gliwice 2012.

Fraser B., Murphy Ch., Bunting F., Profesjonalne zarządzanie barwą, przeł. P. Cieślak, W. Gęściak, Gliwice 2006.

Glitschka V., Grafika wektorowa. Szkolenie podstawowe, przeł. J. Pasek, Gliwice 2012.

Hardy G., Podręcznik projektantów logo. Smashing Magazine, przeł. D. Kurek, Gliwice 2012.

Kwaśny A., Od skanera do drukarki, Gliwice 2001.

Sasso F., Abduzeedo. Inspirujący przewodnik po świecie grafiki, przeł. I. Lubowiecka, Gliwice 2012.

Stanyer P., Techniki rysunkowe. Poradnik dla początkujących i zaawansowanych, Warszawa 2004.

 

Podręczniki (do indywidualnego wykorzystania)

Adobe Illustrator CS6 /CS6 PL. Oficjalny podręcznik, przeł. J. Zatorska na podstawie tekstu P. Cieślaka, Gliwice 2013.

Adobe InDesign CS6/CS6 PL. Oficjalny podręcznik, przeł. J. Pasek, Gliwice 2013.

Adobe Photoshop CS6/CS6 PL. Oficjalny podręcznik, przeł. Z. Waśko, Gliwice 2013.

Cieśla K., Inkscape. Podstawowa obsługa programu, Gliwice 2012.

Gajda W., GIMP. Ćwiczenia praktyczne, Gliwice 2011.

Goldbach A., Affinity Designer, Rheinwerk Verlag 2017 [w jęz. niemieckim].

Gölker K., GIMP 2.6 dla fotografów – techniki cyfrowej obróbki zdjęć. Od inspiracji do obrazu, przeł. Z. Waśko, Gliwice 2011.

Tomaszewska A., Inkscape. Ćwiczenia praktyczne, Gliwice 2008

Wager M., Affinity Photo, Rheinwerk Verlag 2017 [w jęz. niemieckim].

 

 

Nazwa przedmiotu: Adiustacja tekstu

 

Efekty uczenia się dla przedmiotu

Student umie korzystać z wydawnictw poprawnościowych, potrafi wskazać w tekście błędy językowe i edytorskie oraz poprawić je za pomocą znaków korektorskich.

 

Literatura

Chwałowski R., Typografia typowej książki, Gliwice 2002.

Formy i normy, czyli poprawna polszczyzna w praktyce, red. K. Mosiołek-Kłosińska, Warszawa 2001.

Grzenia J., Słownik nazw własnych, Warszawa 2003

Jadacka H., Kultura języka polskiego: fleksja, słowotwórstwo, składnia, Warszawa 2009.

Karpowicz T., Kultura języka polskiego: wymowa, ortografia, interpunkcja, Warszawa 2009.

Markowski A., Kultura języka polskiego: teoria, zagadnienia leksykalne, Warszawa 2005.

Osuchowska B., Poradnik autora, tłumacza i redaktora, Warszawa 2005.

Podracki J., Gałązka A., Słownik interpunkcyjny, Warszawa 2002.

Polszczyzna na co dzień, red. M. Bańka, Warszawa 2006.

Trzaska F., Poradnik redaktora, Warszawa 1976.

Trzynadlowski J., Edytorstwo, tekst, język, opracowanie, Warszawa 1983.

Uniwersalny słownik języka polskiego, red. S. Dubisz, Warszawa 2006.

Wielki słownik ortograficzny. Wydanie nowe, red. E. Polański, Warszawa 2010.

Wielki słownik poprawnej polszczyzny, red. A. Markowski, Warszawa 2006.

Wolański A., Edycja tekstów. Praktyczny poradnik, Warszawa 2008.

 

 

Nazwa przedmiotu: Elementy tekstologii

 

Efekty uczenia się dla przedmiotu

Zajęcia wprowadzają studenta w zagadnienia edytorstwa naukowego i tekstologii. Słuchacz uczy się podstawowych pojęć tekstologii i edytorstwa naukowego; metod pracy edytora naukowego nad tekstami współczesnymi i dawnymi; zasad krytyki tekstu i sposobów naukowego wydawania tekstów. Ma podstawowy zasób wiadomości o kompendiach wiedzy o edytorstwie, wzorcowych edycjach krytycznych, zasadach transliteracji i transkrypcji tekstu, sporządzania aparatu krytycznego oraz komentarzy filologicznych.

 

Literatura

Bartmiński J., Niebrzegowska-Bartmińska S., Tekstologia, Warszawa 2009.

Dunin J., Wstęp do edytorstwa, cz. 1, Łódź 2005.

Garbal Ł.,  Edytorstwo. Jak wydawać współczesne teksty literackie, Warszawa 2011.

Goliński Z., Edytorstwo – tekstologia. Przekroje, Wrocław 1969.

Goliński Z., Edytorstwo naukowe tekstów literackich. Stan obecny i potrzeby, w: Wiedza o literaturze i edukacja. Księga referatów..., red. T. Michałowska i in., Warszawa 1996.

Górski K., Tekstologia i edytorstwo dzieł literackich, Toruń 2011 [wyd. 3].

Karpiński, Tekst staropolski. Studia i szkice o literaturze dawnej w rękopisach, Warszawa 2003.

Loth R., Podstawowe pojęcia i problemy tekstologii i edytorstwa naukowego, Warszawa 2006.

Lutomierski M. Ł., Bizior-Dombrowska M., Z warsztatu edytora dzieł romantyków, Toruń 2008.

Starnawski J., Praca wydawcy naukowego, Wrocław 1992 [wyd. 2].

Stussi A., Wprowadzenie do edytorstwa i tekstologii, przeł. M. i P. Salwa, Gdańsk 2011.

Zasady wydawania tekstów staropolskich. Projekt, Wrocław 1955.

 

 

Nazwa przedmiotu: Seminarium

 

Efekty uczenia się dla przedmiotu

Słuchacze potrafią usystematyzować i wykorzystać wiedzę nabytą na wykładach i konwersatoriach do przygotowania pisemnej wypowiedzi na temat wybranych zagadnień edytorstwa praktycznego (np. z ortoepii językowej, estetyki książki). Potrafią problematyzować i wyciągać uogólniające wnioski, przedstawić wynik badań w postaci naukowej narracji, z właściwymi odwołaniami do materiału egzemplifikacyjnego i do literatury przedmiotu.

Studenci potrafią nabytą wiedzę i umiejętności wykorzystać do przygotowania projektu publikacji dziełowej.

Przykładowo w odniesieniu do:

1) seminarium z kultury języka polskiego efektem uczenia się jest nabycie umiejętności analizy i interpretacji zjawisk językowych, zarówno błędów, jak i uzasadnionych innowacji; nabycie umiejętności rozpoznawania tendencji rozwojowych współczesnej polszczyzny.

Literatura zróżnicowana w zależności od tematu pracy pisemnej. W odniesieniu do seminarium z kultury języka polskiego prowadzący i studenci dokonują wyboru ze spisów 572 lektur, zamieszczonych na stronie internetowej Zakładu Frazeologii i Kultury Języka Polskiego Instytutu Filologii Polskiej UAM (udostępnione online: http://www.kjp.amu.edu.pl/sip.html oraz http://www.kjp.amu.edu.pl/bkjp.html).

2) seminarium ze sztuki książki efektem uczenia się jest nabycie umiejętności analizy i interpretacji zjawisk z zakresu historii książki, jej projektowania oraz grafiki książkowej; umiejętność rozpoznawania cech typowych dla publikacji powstałych w konkretnym czasie lub wytworzonych przez konkretna osobę.

Literatura zróżnicowana w zależności od indywidualnego tematu pracy pisemnej.

3) seminarium z projektowania typograficznego efektem uczenia się jest indywidualny wybór typu publikacji, przygotowanie poprawnego językowo, formalnie i technicznie projektu edycji literackiej (w tym literatury dla dzieci) lub z zakresu nauk humanistycznych (naukowej bądź popularnonaukowej).

Literatura zróżnicowana w zależności od założeń indywidualnego projektu typograficznego.

 

5. Określenie formy zakończenia studiów podyplomowych i uzyskania końcowego wyniku:

Student musi uzyskać oceny pozytywne: z sześciu zaliczeń, trzech projektów, trzech egzaminów oraz końcowej pracy pisemnej bądź indywidualnego projektu publikacji. Po spełnieniu tych wymagań otrzymuje świadectwo ukończenia studiów.

 

 

Plan rocznych Podyplomowych Studiów Edytorstwa

 

 

Lp.

Nazwa przedmiotu

Wykład

(liczba godzin)

Ćwiczenia/

Seminaria

(liczba godzin)

Laboratorium/

Pracownia

(liczba godzin)

Forma zaliczenia

Punkty ECTS

Semestr I

1.

Wstęp do edytorstwa

20

 

 

egzamin

3

2.

Redagowanie techniczne książki

 

20

 

egzamin

3

3.

Skład komputerowy

 

 

20

zaliczenie na ocenę

2

4.

Prawo w praktyce wydawniczej

 

20

 

zaliczenie na ocenę

2

5.

Marketing i ekonomia wydawnicza

 

20

 

zaliczenie na ocenę

2

6.

Sztuka książki

15

 

 

zaliczenie na ocenę

1

7.

Kultura języka polskiego

15

 

 

zaliczenie na ocenę

1

Razem semestr I

50

60

20

 

14

Semestr II

1.

Skład komputerowy

 

 

30

wykonanie projektu na ocenę

3

2.

Publikacje elektroniczne

 

 

20

wykonanie projektu na ocenę

3

3.

Grafika komputerowa

 

 

20

wykonanie projektu na ocenę

3

4.

Adiustacja tekstu

 

20

 

zaliczenie na ocenę

2

5.

Elementy tekstologii

15

 

 

egzamin

2

6.

Seminarium

 

20

 

praca pisemna lub projekt na ocenę

3

Razem semestr II

15

40

70

 

16

Razem rok I

75*

100

90

 

30- 35**

 

 

* W ciągu obu semestrów w ramach cyklu „Sztuka książki i słowa” odbywają się spotkania z wydawcami i projektantami książek (łącznie 10 godz.). Studenci zapoznają się z profesjonalnym warsztatem: przykładami konkretnych realizacji edytorskich i rozwiązań typograficznych. Konfrontują zdobytą w ciągu dwóch semestrów wiedzę i umiejętności z dokonaniami wykładowców.

 

Dobór lektur każdorazowo związany jest z osobą wykładowcy. Ma charakteryzować jego zainteresowania i osiągnięcia. Przykładowy zestaw na spotkanie z typografem Andrzejem Tomaszewskim obejmował następujące tytuły:

Angielsko-polski słownik terminów poligraficznych, Warszawa 2010.

Artyści polskiej książki. 50 lat konkursu Polskiego Towarzystwa Wydawców Książek, red. K. Iwanicka, Warszawa 2009.

Frutiger A., Człowiek i jego znaki, Warszawa 2003.

Tomaszewski A., Architektura książki. Dla wydawców, redaktorów, poligrafów, grafików, autorów, księgoznawców i bibliofilów, Warszawa 2011.

Tomaszewski A., Dopisek do przypisów alias notek, Warszawa 2008.

Tomaszewski A., Giserzy czcionek w Polsce, Warszawa 2009.

Tomaszewski A., Inwentarium poligrafii. Pismo drukarskie, Wrocław 1989.

Tomaszewski A., Leksykon pism drukarskich, Warszawa 1996.

Tomaszewski A., Szelest kart. Bibliografia sentymentalna, Warszawa 2011.

Tomaszewski A., Zapiski książkoroba, Warszawa 2006.

 

** Fakultatywnie, po pierwszym semestrze nauki studenci mogą odbyć niepłatne praktyki zawodowe w wybranych samodzielnie (lub wskazanych przez uczelnię) wydawnictwach, zakładach poligraficznych, studiach graficznych lub księgarniach w wymiarze od dwóch tygodni (80 godzin) do jednego miesiąca (160 godzin), za co można dodatkowo doliczyć 2-5 punktów ECTS.